davasız — 1. sif. Dərmansız, əlacsız; çarəsi, əlacı, müalicəsi olmayan. Davasız dərd. – Onun gövdəsinə daraşan yara; Təbibsiz, davasız simlər atmışdır. S. V.. 2. sif. və zərf Qalmaqalsız, mübahisəsiz, sakit. Davasız, tüfəngsiz bircə gecədə; Sahili sahilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dirilmək — f. 1. Canlanmaq, cana gəlmək, dirçəlmək; qüvvəsi, gücü, cəsarəti özünə qayıtmaq. Bənnasız hörgü hörülməz; Təbibsiz xəstə dirilməz. «Koroğlu». Məstan bəy dirildi. Papağını qaşının üstə çəkib bığlarını tumarladı. . B. T.. 2. Dini təsəvvürlərdə: ölü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gecə — is. 1. Günün günbatandan günçıxana qədər, axşamdan səhərə qədər olan hissəsi. Gecə vaxtı. – Gecənin xeyrindən sabahın şəri yaxşıdır. (Ata. sözü). Qədəm basıb bizə gəlsin nagahi; Bir gecə mən onu mehman eylərəm. M. P. V.. Gecədən üçdörd saat… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözləmək — f. Bir şeyin və ya bir adamın intizarını çəkmək, intizarında olmaq. Qatarı gözləmək. Məktub gözləmək. Yoldaşlarını gözləmək. Qonaqları gözləmək. – Şeyx tək otaqda . . təbibsiz, dərmansız ömrünün axır saatını gözləyirdi. Ə. H.. Vaqif çıxanda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hörülmək — məch. 1. Tikilmək, inşa edilmək (daşdan, kərpicdən). Binanın birinci mərtəbəsi hörülüb qurtardı. – Bənnasız hörgü hörülməz; Təbibsiz xəstə dirilməz. «Koroğlu». 2. Hörmə üsulu ilə hazırlanmaq, toxunmaq. Qarğıdan səbət hörüldü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəstə — sif. <fars.> 1. Səhhəti yerində olmayan, bir xəstəliyi olan; naxoş, azarlı. Xəstə uşaq. – Xəstə əsgər dərindən nəfəs aldı. H. N.. Xəstə atalarının ürəyini sıxmaq istəməyən oğul və qız güzəranlarından şikayət eləmədilər. Ə. Abasov. // İs.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yadigar — is. <fars.> 1. Xatirə olaraq verilən, saxlanılan, yaxud qalan şey. Bu kitab sənə bizdən yadigar olsun. – Vaqifin və Vidadinin . . əşar və əbyatları . . gələcək nəsil üçün böyük yadigar məqamındadır. F. K.. <Dul qadın:> <Oğluma>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti